Siong'ingr Vxo (1-1-20f)

Sewjunx! Hitt xee sijun, tnisinn qangwlyc tokax kia lehh, iong jiaxee ue duiww guaw qongw: 

'Bikiu! Liw iauxx siauwlenn, puehux suiw, taujangx ox, dirr zinsingx siongrr ciongsing ee sii tewsag iogbong ee kuaiwlog laii cutqex. Bikiu! Qaidongx hiongxsiu langg ee iogbong! M tangx kiwsag henrsit(ee kuaiwlok), m tangx kir ziog rair kaix siqanx ee mic.'

Sewjunx! Jiaxx ue qongw liauw, guaw si anxnex duiww tnisinn qongw:

'Ving'iuw! Guaw kiwsag henrsit ee kuaiwlok, byy kir ziog rair kaix siqanx :ee. Ving'iuw! Sniaxmih enqor? Sewjunx u anxnex suansuad, qongxx 'Iogbong ee kuaiwlok si rair kaix siqanx :ee, vut'anx qycc je qankow, dirr hiax u dua hyrduanx. Jitt xee hxuad si sidjai :ee, si libjig byy langr sii :ee, tangx kir cir knuar, erdangr virr inxcua (zip liappuann), u diwhui :ee ingdongx qaqi kir qinggiam dyrr jaix.'

(相應部 1-1-20f)

世尊!爾時，天神降立於地上，以此言我曰，'比丘!汝具青少年壯，膚美髮黑，勿樂人生最盛期之慾樂而出家。比丘!享樂人之[五]欲!勿舍現實[樂]，勿逐時要物。'
世尊!如是言已，我如是言天神曰：'友!我舍現實[樂]，不逐時要物。友!我舍時要物，以逐現實[樂]。友!何以故，世尊宣說：“時要之慾樂，不安苦多，於此有大禍。此[聖]法乃現實，不隔時，得言來看，可導[涅槃]，智者應自證知。'